Tussen de jonge Raaf en zijn moeder loopt een dun wit glinsterend lijntje, iets dikker dan spinrag.
Het rekt mee, maar staat altijd gespannen en wordt steeds strakker aangetrokken: als zijn moeder weer wegloopt en Raaf haar moet zoeken; als zijn moeder hem dwingt een soa-test te doen; als ze samen de as van hun hond Frederik gaan verstrooien. Wat houdt Raaf toch bij zijn moeder?
Raaf is het verhaal over de grenzeloze relatie tussen een zoon en zijn moeder, waarbij je je steeds afvraagt: kun je werkelijk loskomen van waar je vandaan komt?