Voor de volken die ik verloor

Maartje Smits

Na twee gelauwerde dichtbundels, debuteert Maartje Smits met proza. Voor de volken die ik verloor is een ambitieuze en intrigerende roman die in vorm en inhoud met niets te vergelijken is.

In Voor de volken die ik verloor communiceren een vader en een dochter, beiden imker, via hun liefde voor bijen met elkaar; over de ernstige ziekte van een van de zusjes in het gezin wordt niet gesproken. Als de hoofdpersoon zelf moeder wordt, dringt de onvermijdelijke vraag zich op in hoeverre je je kind, en daarmee de controle op het leven, kunt loslaten. Gaandeweg zijn de vader en de dochter in staat te erkennen dat ze feilbaar zijn, waardoor ze hun leven weer kunnen oppakken.

Smits schakelt soepel tussen drie vertelniveaus en verschaft de lezer ondertussen een schat aan informatie over de fascinerende manier waarop een bijenvolk functioneert. Binnen het grote geheel vervullen de insecten hun eigen rol en zorgen ze
zonder voorbehoud voor elkaar.