© Sanne Peper
Saskia de Jong is een dichteres pur sang. Voor haar debuut zoekt vaas dat in 2004 verscheen, werd zij genomineerd voor de C. Buddingh’-prijs. Ook haar tweede bundel resistent (2006) oogstte veel lof: ze ontving de Gedichtendag-prijs 2007 en werd genomineerd voor de Paul Snoek Poëzieprijs. Recent verscheen haar nieuwe bundel: het jaagpad op en af. Het jaagpad op en af is een bastaardbundel, een hybride waarin situatie, spatie en manie samenkomen. Dat alles met maar één doel: de viering van het perspectief, een bundel als een uitkijkpunt.
‘Deze dichter provoceert zonder vrijblijvend te zijn en dat fascineert me. Ze formuleert een kritiek op de hedendaagse wereld, gedreven door nut, winst en hapklare coherentie, waarin tegelijkertijd de inhoud niet meer klopt met de vorm, zoals De Jong schrijft in ‘evolutie een protestsong’. (…) Van die incongruentie tussen vorm en inhoud – en bij uitbreiding: perceptie en realiteit – leggen deze gedichten rekenschap af. Ze zijn balsturig, onverbiddelijk (…), soms ronduit duister en stekelig, maar tegelijkertijd (en juist daarom) aanlokkelijk, ook door het smeuïge ritme en de durf die uit het jaagpad op en af spreekt.’ Obe Alkema, NRC Handelsblad, 04/12/2020